رد شدن به محتوای اصلی

سهم ما ایــــــــــــــــــــــــــــــنه ...

تابه حال برایتان پیش آمده داخل اتاقی بروید که هفته ها وماهها بلکه سالها متروکه ودست نخورده مانده و هیچ بنی بشری داخلش نرفته باشد ؟ روی مبلها پارچه های سفید کشیده اند . روی همه چیز غبار و خاک گرفته مثل خانه خانم هاویشام ! پنجره را باز میکنید و نور چشمتان را میزند . ستونی از نور به داخل اتاق تابیده می شود .یکی از روکشهای مبل را برمیدارید و میتکانید . حالا یک گوشه بیاسیتد و به این اثر هنری که در اثر برخورد گردو غبار با ستون نور تشکیل می شود نگاه کنید . ذرات گرد و خاک در ستون نور به سمت خورشید میروند، دور خودشان میچرخند و همینطور بالا و بالاتر میروند .

فکرش را بکنید این ستون نور چه قدر شبیه به کهکشان راه شیری است . بله کهکشان خودمان است انگار ! این گردو خاک وغبار چقدر شبیه به ستاره ها وسیارات کهکشان خودمان است . زمین کجاست ؟ سیاره ما کدام است ؟ کدام یک از این ذرات شناور در این کهکشان است ؟ قدرت خدا اصلا دیده نمیشود ! نمی توانی بگیری اش اصلا نمی توانی پیدایش کنی و با انگشت نشانش بدهی . سیاره ما در این کهکشان گم و گور است . در برابر این عظمت ذره ای بیش نیست !

من و تو کجای این کهکشانیم ؟ روی یکی از این ذرات میکروسکوپی غبار . سهم ما از این امپراتوری عظیم چیست ،چقدر است ؟

محض گل روی شما باید عرض کنم ، من حتی 50 متر مربع  از این سیاره ، از این کائنات ، از این ستون نور ، از این خلقت و دستگاه پیچیده ، نصیبم نشده است ...!

شما را نمی دانم !

 

 

 

 

پ.ن : جنازه ام را هم سپرده ام بعد از مرگ بسوزانند و خاکسترش را به باد بسپارند تا برود و پودر شود، گم و گور شود . ما چیزی از خاک نخواستیم !

پ.ن۲ : شما را به خدا ببینید میتوانید کمکی کنید به این جریان

+;نوشته شده در ;2008/5/11ساعت;14:37 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

نظرات

حامد گفت…
یکشنبه 22 اردیبهشت1387 ساعت: 14:46

سلام ×××××××××××××××××خسته نباشید..تبریک میگم .. وبلاگتون تکراری نیست ! همون طور که نظر من تکراری نیست!پس دوست دارم مثل بقیه کارتون تکراری نباشه و یه سر به من بزنید..وبلاگ من : ×دانلود کتاب درخواستی×خوشحالم میکنید..یا علی
رضا گفت…
یکشنبه 22 اردیبهشت1387 ساعت: 14:58

آنکه پر نقش زد این دایره ی مینائیکس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
بنل گفت…
دوشنبه 23 اردیبهشت1387 ساعت: 10:16

شما تو قلب یه آدم قطعاً داری امپراطوری می کنی!! و این سهم شماست!!!!
بنل گفت…
دوشنبه 23 اردیبهشت1387 ساعت: 10:22
بنل گفت…
دوشنبه 23 اردیبهشت1387 ساعت: 10:22

میشه زودتر کاریکاتور بذاری تا دل ببری با اون کارات ؟ تو این کهکشان هر چه گشتم کاریکاتورای زیباتر از کاریکاتورای یک استعداد درک نشده نیافتم!!!
شمسی خانوم گفت…
دوشنبه 23 اردیبهشت1387 ساعت: 15:23

من خیلی وقتا به این مساله فکر می کنم. آره. ما توی جهان به این بزرگی هیچی نیستیم. ولی همین بدن مون رو در نظر بگیر. اعضا. ارتباط شون با مغز. قلب. حرکت. اعصاب. ماهیچه ها. سلول ها! همون سلول رو نگاه کن! به راستی خودش یه سیاره نیست؟ اتم. قوانین پیچیده ی درون اتم. نظم های مشخص درون هر اتم... خود ما به تنهایی یه کهکشانیم! اون 50 متر هم گیرت میاد! نگران نباش.
dancer گفت…
دوشنبه 23 اردیبهشت1387 ساعت: 22:7

ما نیز
سهیل گفت…
سه شنبه 24 اردیبهشت1387 ساعت: 16:12

اصلا فکر نمی کردم متاهل باشی چه برسه به اینکه بچه هم داشته باشی. (بگو خب که چی؟!) هیچی مثلا خواستیم یه چیزی گفته باشیم. آهان، راستی منم یه دختر دارم. ولی 8 سالشه. اخر هفته ها، 5شنبه و جمعه با هم هستیم.واسه اون طفلک هم واقعا متاسفم. کاری هم که ازم بر نمیاد جز اینکه دعا کنم تا بلکه معجزه ای رخ بده.همین.
اسپایدرمرد گفت…
چهارشنبه 25 اردیبهشت1387 ساعت: 12:41

گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق مناز خاک بیشتر نه که از خاک کمتریم
چهارشنبه 25 اردیبهشت1387 ساعت: 17:52

دو کاریکاتور از:شاهین کلانتریhttp://www.kalantarcartoon.blogfa.com
فاطمه گفت…
پنجشنبه 26 اردیبهشت1387 ساعت: 17:14

همیشه از این خونه ها دوس داشتم...خیلیا میترسن از این خونه ها ولی من آرامشو میتونم تو همون ملافه های سفید پیدا کنم...
bITA گفت…
شنبه 28 اردیبهشت1387 ساعت: 17:31

ایشالا ویلا بگیری / کنار دریا بگیری !

پست‌های معروف از این وبلاگ

آوخ چه کرد با ما جان روزگار

    این کاریکاتور را دیده بودی آره ؟ حال روز همیشه من است خب . دوباره اجرایش کردم تا دوباره ببینی تا یادم نرود کجای کارم و کجای دنیا ایستاده ام تک و تنها و جمع اضدادم و خسته نمی شوم از این تکرار پوچ و در هپروتم و خسته ام کلن . نهایت امیدواری است نه ؟ چند خط برایم بنویس . کی است این بابا که پارادوکس اش مرا کشته است لامصب + ;نوشته شده در ; 2009/3/12 ساعت;20:15 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

قبول، فحش کشدار بدهیم

آقا یاخانم مجری بی شرف صدا و سیما احترامن سلام علیکم . خواستم خدمتتان عارض بشوم که من هم دورانی چون تو بودم . همکارت بودم و قبول میکنم که بی شرف هم بودم . چون همان کاری میکردم که تو می کنی ، همانطوری می پوشیدم و ته ریش میگذاشتم که تو می پوشیدی و میگذاشتی ، همان چرندیاتی را می گفتم که تو میگویی. دیشب کفگیر ماکارونی را پرتاپ کردم طرفت و منزل را عصبانی کردم و مونیتور را ماکارانیویی (!)دلم خنک نشد زیاد ، اما حقت بود بس که مزخرف میگویی اینروزها . کاش مزخرف بود فقط . نمی دانم واقعن خیلی تمرین کرده ای که اینطور حیوان صفت بشوی و اخبار را با صدایی که ته حلقومت می اندازی آنطوری بگویی که اربابانت یادت میدهند یا کلن استایلت همینطوری است ؟ من زدم بیرون از آن ارگان وامانده هیچی نداره بی .. ( حذف به قرینه ناموسی ) . از گشنگی مردم ؟ نمردم که ، تازه وضع مالی و روانی ام بهتر هم شد . چه قدر خندیدم آنروزی که مدیر تولیدمان را سنگ روی یخ کردم و هنگام پخش زنده در برنامه حاضر نشدم و برنامه بدون مجری روی آنتن رفت و فردایش عذرم را خواستند امروز اما شادمانم که آنجا نیستم .  آقای مدیر تولید از حرص ماحتتش تبخال زد...
• -با تندی مشکلی نداری؟ -نه من واقعا غذای تند دوست دارم.  این سوال و جواب رایج بین من و آنهایی است فهمیده‌اند به بمبئی قرار است بروم.  برخلاف چیزهایی که شنیدم و خواندم بمبئ خوشبو و مهربان است. از هر دکان و دکه و دستفروشی بوی خوب عود می‌آید. حیوانات کنار آدمیزاد زندگی میکنند و هرکسی سرش به کار خودش و آتیش به انبار خودش است.  از روز اول دوست مهربانم فهد و گلناز همسر ایرانیش سخاوتمندانه پذیرایی‌ام کردند. اگر نبودند قطعا کلی تجربه‌ی هیجان انگیز در غذاهای هندی را از دست میدادم.  هاستلم در بمبئی چند خانه با خانه‌ی صادق هدایت فاصله دارد. خانه‌ای که هدایت شاهکارش بوف کور را در آن نوشت و به دلیل ممنوعیتش در همینجا در تعداد معدودی چاپ کرد. داخل خانه رفتم. درها و آدمها جدید شده بودند. نرده‌ی چوبی اما همان بود. به عادت جدیدم که دست رو اجسام میگذارم و حسشان میکنم، جای دست آن فوق‌العده‌ی نا امید را حس کردم که سیگار به لب میرود تا کنار اقیانوس هند به زن اثیری، لکاته، مرد خنزرپنزری و سایه‌اش فکر کند.. راستی در همسایگی من و هدایت اقیانوس هند است.  آدرس من در ...