رد شدن به محتوای اصلی

پست‌ها

نمایش پست‌ها از اوت, ۲۰۰۹

تمام ایده ها و آرزو ز یاد رفت

بیا بنشینیم با هم یکبار از چیزهایی بگوییم که هرگز زاده نشده اند و اگر شده اند ، باید ببریشان یک پستویی چیزی در خانه ات پیدا کنی کنار خدایت نهان بکنی . یکروز بنشینیم بخوابیم بایستیم و شکایت بکنیم از اینکه چه چیزهایی میتوانستی بیاوری به این دنیا که جایشان جای دیگر دنیا امن تر بود اما اینجا باید " کا...دم " بکشی روی افکارت تا بیرون نریزند نابهنگام روی کاغذ مرا باید ببخشی آقای پیرمرد و خانم پیر زن که شمارا به جایی دعوت کردم که خودم اضافی ام + ;نوشته شده در ; 2009/8/25 ساعت;19:58 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

ماندگارتر از هسته هلویی که نیست شود از برای آمدن هسته دیگر بر هستی

برنامه زنده ا.ن را دیدی در معرفی وزیر پیشنهادی وزارت بهداشت چه گفت ؟ واقعن باورت میشود رئیس جمهوری در یک برنامه زنده بردارد بگوید : آقای لنکرانی مرد بسیار خوبی بود . ایشون خیلی خدمت کردند . من یک جای هم گفتم ایشون مثل هلو می مونن دلم میخواد بخورمشون ( خنده ، از همون خنده ها .. آره ) بعدن اوشان که خوب بود ، هلو بود  چرا عوضشان کردید آقای ا.ن ؟ چه چیزی در این خانم دیدید که اسمش را بلد نیستم و حالش هم نیست سرچ مرچ کنم و وقت گوگل نازنین را بگیرم ؟ خب وزیر قبلی همانند هلو پشمالو بودند قبول . اما این خانم که چادر به سر دارند و آن قسمتهای بیرونی شان هم که پشمی ندارد ما ببینیم . ایشان کمپوت هلو هستند در قوطی ؟ هوم ؟ هندوانه هستن ایشون ؟ درشون بستس ؟ سیبی هستند که گاز باید زد با پوست ؟ چی پس ؟ + ;نوشته شده در ; 2009/8/22 ساعت;10:17 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

آقای فیلان در موقعیت بیسار

در این زمانه که دست و دل نمیرود  کاریکاتور بکشم و اصلن انگار یادم رفته که چه شکلی میکشیدم بگذار سرگذشت عجیب آقای فیلانی را بگویم برایت. آقای فیلانی آمده بود مرا ببیند و من نبودم و اینجا تعطیل بود . از این رو رفت و داخل پاساژ گشتی زد و مغازه های تعطیل دیگر را دید و خودش را داخل شیشه سیاهشان مرتب کرد چند بار : ( تو نیومده بودی و من داشتم یه گشتی تو پاساژتون میزدم تا بیای . چرا اینقدر دیر میای سر کار ؟ رفتم جلوی یک مغازه که انگار بوتیک بود اما همه چی داشت میفروخت . از گیره سر گرفته تا شورت و ماتیک و عینک شنا . والا احساس کردم الان وقتشه کاری که میخواستم بکنم و بکنم . دور و برم خوب نیگاه کردم هیشکی نبود . خیالم راحت شد . دستم کردم قشنگ تو دماغم . نمیدونی اینکار چه قدر برام لذت بخشه به" اور....سم "میرسم اصل ..چیه چرا میخندی ؟ حالت بهم نخوره حالا.. همینکه انگشتم وتا بند دوم کردم تو دماغم احساس کردم یه صدایی از تو دوکونه میاد خوب که نگاه کردم دیدم دونفر یک آقاهه با یه دختره همدیگرو تنگ در آغوش گرفتند اما اونا زودتر منو دیدن . انگشتم تو دماغم بود هنوز و مات بودم . اونام بودن . مات بو

وقتی بابا کوچک بود

بچه ها را چه کنیم ؟ بگذاریم هرچه دم دستشان است بردارند بمالند به زال و زندگی مان و کیف کنند و اثر هنری خلق کنند از لحاظ خودشان ؟ نه من این را نمی گویم بد آموزی دارد خب . اما بگذارید یک جاهایی غیر از دفترچه نقاشی طرح بزنند اگر حالشان این است( دفترچه بیمه را من نگفتم خودت گفتی )   مادر من مگر مانند شما مادر نبود ؟ مگر وسواس نداشت ؟ شلخته بود ؟ بچه تربیت کردن نمیدانست ؟ راجع به مادر مردم اینطور فکر میکنی ؟این که خیلی بده ! قبول که گاهی اوقات ( بخوانید همیشه ) اعتقاد راستین داشت که پسرش که من بودم و دیگر پسری نبود دارد کاغذ حرام میکند . مداد رنگی میسوزاند و عمرش را چون عمر ونگوگ به فنا میدهد اما گاهی اوقات آزادی بیان میداد . آزادی قلم و اندیشه میداد . تصویر فوق را علی تجدد در سال 1990 داخل جلد آلبومش کشید . یعنی چند سال پیش ؟ آن موقع من 10 ساله بودم و بزرگترین کشف زندگی ام . معبودم و همه آرزویم یک نفر بود و لا غیر : مارادونا .. هر چه کشیدم پرید ! به جز این اثر که حالا حالا ها می ماند برایم . امروز به دخترم نشانش دادم و گفتم ببین من این را وقتی دو برابر شما سن داشتم کشیدم بعدن شما می آیی می

قصه بره و گرگ

بیکار که شدی ، زیر گاز را که کم کردی ، روزنامه ات را که خواندی ، شاخه نوری را که به لب داری به تاریکی شنها که بخشیدی ، اعترافات را که از خوکدانی ملی دیدی ، دستانت را خوب شستی از هراس آنفولانزا ، لاست ات را که دیدی آنوقت بیا بنشین کنارم با هم حرف بزنیم دو کلام . درخبرها خواندم کودکی در فیلیپین دنیا آمده که دو تا سر دارد . عکسش را هم دیدم . حالا چرا گفتم تو هم بیایی . می خواهم با هم تخیل کنیم یک لحظه و خودمان را بگذاریم جای پدرش  ،مادرش، بزرگترش و قرار است تصمیمی بگیریم کبری . چه کار کنیم با این بچه ؟ همینطور بماند و بزرگ که شد تبدیل به غول دوسر بشود ، گیدورا بشود. یا یکی از سرها را قطع کنیم ها ؟ قبول یکی را می بُریم بعدن وقتی بچه بزرگ شد و یک عوضی بالفطره در می آمد و افتاد به جان ملت ،حسرت نمی خوردیم که کاش همین سر را قطع میکردیم و آنیکی را میگذاشتیم دست نخورده بماند سر جایش سبز بشود ؟ پدرش راه می رود توی راهروی بیمارستان لابد .سیگاری هم اگر باشد محکم پکی میزند و میرود یک مشروبی چیزی میخورد و فکر میکند و فکر میکند و فکر میکند و ته ریشش را می خاراند و به هیچ کجا نمی رسد . گفتم تو بیایی ب

تائید میکنیم ، تکذیب میکنیم و الخ

  ک ارتونیستها دست به دست هم داده اند ( بیایید داخل پرانتز دوستان : کارتونیستهای برادر دست  همدیگر را گرفتند و خواهران کارتونیست هم دست هم را . دشمنان بدانند مو لای درز این حرکت بدون   توپ هنرمندان نمی رود بروند یک جا دیگر مو لای درز کنند ) و بیانه صادر کرده اند و امضاء کرده اند و  ما  هم رفتیم امضا کردیم تا شرایط درک شدگی خود را پیشاپیش مهیا کرده باشیم . و اگر حالا روزی دیدید  دادگاهی چیزی برگزار شد و یکنفر دارد آن وسط شلنگ تخته می اندازد و هر چه کاریکاتور  بی تربیتی  از  ازل کشیده شده بود را بگردن میگیرد بدانید آن منم و جوگیر شده ام  دوباره . اما حالا روی سخنم با سایت ایرانکارتون است .  دوستی که با سرچ به وبلاگ من آمده بود خبرم داد وقتی نامم را سرچ میکرده به چند سایت رسیده که   نام مرا به عنوان شرکت کننده در مسابقه هولوکاست ایران سال نمیدانم چی درج کرده اند . نمیدانم   مسئول این کار چه کسی است با او سخن میگویم تا نگه دارد به یاد :  اینجانب شرکت در هر گونه مسابقه کاریکاتور  نژاد پرستانه ، حساسیت بر انگیز ، خصمانه ، انگولک   کننده ، دشمن تراشانه و توهین به هر  قوم و نژاد را  تکذیب می

صید اینترنت در کافی نت

رایانه ام به لقا الله پيوست . يكروز صبح هوس كرد ديگر روشن نشود و نشد و سيصد چهار صد تومان روي دست و روح و جانم خرج گذاشت . حالا در كافي نت هستم . خدائي اش نميدانم من اشتباه آمدم يا اينها كه اينجايند . هر كدام يك زيدي چيزي برداشته اند رفته اند داخل كابين خودشان و دارند يك كارهايي ميكنند . حرف ميزنند طفلكهاي مظلوم . موسيقي روشن كرده اند و يواشكي دارند برندازي نرم ميكنند . من هر طرف نگاه مينكم چشمم مي افتد توي يك چشم ديگر. عرق جبين كرده ام از خجالت و آنها فكر ميكنند من دارم چه ميبينم در مانيتور كه خيس خالي شدم .  به هر حال من يك سيستم خريده ام بتركان . در عمرم اينقدر با كامپيوتر حال نكرده بودم . هنوز دستت به كليد پاور نخورده ويندوز بالا مي آيد قدرت خدا. دلم براي اينجا تنگ شده بود . هيچ وبلاگي نخواندم و جايش روزنامه مي خريدم اين چند روز . يك كتاب كودك هم دارم كار ميكنم . نويسنده اش طرفدار ا.ن است گفتم پسش بدهم اما ديدم اگر كارها را بكشم و بعدن يك جورهايي برائت از فلان بكنم بهتر است . مثل كتاب  كافه پيانو بگويم بيائيد پسم بدهيد اينطوري هم پول گرفتم هم افه آمده ام . بروم تا مرا هم با اينها ج