رد شدن به محتوای اصلی

پست‌ها

نمایش پست‌ها از ژوئیه, ۲۰۰۸

هجرت و هجرت و هجرت

دنیا به یک آن چونان دگرگون شد که من اضافی شدم ! همه چیز به مویی بند است . وضعیتمان را می گویم . همه چیز وقتی که فکر میکنی در بهترین شرایط قرار دارد به یک آن وارونه می شود و تو می فهمی که باید وقتی بلند بلند می خندی   مواظب باشی این غول را بیدار نکنی . باید محل کارم را تخلیه کنم و الان حدود یکماهی هست که در به در دنبال جایی میگردم که اسباب کشی کنم . شرایط یکهو طوری شده که احساس میکنم زمین و زمان و چرخ گردون کار و زندگی اشان را به امان خدا رها کردند و پاچه مرا چسبیده اند و سنگ جلوی پایم می اندازند . اجاره ها بالاست و در اکثر مواقع اصلا جایی پیدا نمی شود که بعدن برسیم به موضوع پولی اش . یک مغازه پیدا کردم با هزار بدبختی و غر غر زدن تقریبن کمی از دستشوئی خانه ما بزرگتر،دروغ چرا ؟ تقریبن اندازه حماممان . با اکراه قبول کردم بروم و 70 درصد وسایلم را هم ببرم انباری خانه بگذارم . اما آن هم با مِن و مِن کردنم پرید و اجاره رفت .   الان هم   یک نفر آن تو لباس زیر می فروشد ، لباس زیر ارزان قیمت . از این سه تا صد تومنی ها !  نمیدانم اینها که میگویم ناله کردن است ، غر زدن است ، چی است نمیدانم . میدای

بختک شمار 5 ( بچه رز ماری و اینک آخر زمان )

بختکها تمام شدنی نیست اما دیگر حوصله روایت کردنشان را ندارم ... این چند وقت مثل زهر مار بودم نه ؟  پ.ن : آقای" ............. " ملاحظه فرمودید قربان ؟ + ;نوشته شده در ; 2008/7/20 ساعت;18:21 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

بختک شماره 4 ( ک مثل کین خواهی )

  + ;نوشته شده در ; 2008/7/14 ساعت;20:35 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

بختک شماره 3 ( گناه اصلی )

+ ;نوشته شده در ; 2008/7/13 ساعت;17:25 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

بختک شماره 2 ( خون به پا می شود )

  + ;نوشته شده در ; 2008/7/10 ساعت;18:25 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

بختک شماره 1 ( وقتی همه خواب بودند )

پ.ن : به پیشنهاد پرند آزاد  این روزها می خواهم از کابوسهایم طراحی کنم . شاید این تازه واردها   "بفهمند " که چه بر سرمان آوردند ... + ;نوشته شده در ; 2008/7/9 ساعت;9:50 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

تخم مار

بدون شک اینروزها از سخت ترین روزهای عمرم است . اتفاقات ناگوار و خبرهای بدی که هر روز بدتر میشود . هیچ راهی به پایان خوش نمی رسد و بی خبری بهترین خبر است . کابوسها ادامه دارد و شب به شب بدتر میشود . کابوس گفتم یاد کمیک استریپ مانا نیستانی افتادم . وضعیتم همانند همان آقای " کا " شده . کابوسها از خواب فرا تر رفته اند و به بیداری لغزیده اند و همراه من همه جا می آیند . همین حالا هم اینجا هستند . تنها خبر خوبی که این روزها رسید( درست در روز تولدم   ) خبر خودزنی و خودکشی نافرجام همان   " پسر شیطان " بود . که فکر کنم هنوزهم در کما است . البته ایشان بلیط رفت و برگشت به کما دارد و هر چند وقت یکبار میرود آنجا و از آنجا رستاخیز میکنند ! اما اینبار به حمد و قوت الهی ماجرا جدی تر از این حرفهاست . گویا یا میرود برای همیشه و یا اگر بماند فلج میشود . نمیدانید تصور اینکه آن تیغ سرد ژیلت ( تبلیغ ِ مفت ومجانی ) روی مچ دست لزجش سریده می شود و خون ِ کثیفی که میجهد بیرون و آن جانی که کنده میشود و چشمان هرزه ای که آرام آرام سنگین میشود چه حالی میدهد . اینکه آن نفسهایش که بوی هزار جسد میدهد