چقدر اینجا گرم و نرم است . چقدر احساس می کنم توی تشک خوشخواب و با پتوی لایکو خوابیده ام و منتظرم کسی بیاید و آب پرتقال و تخم مرغ عسلی برایم بیاورد . من عصبانی ام اما باید بخندم تا علیرضا شیرازی گه حالش گرفته بشود . هر هر !
روزهای زیادی از کودکی تا همین امروز که نرم نرم دارد ۴۳ سالم میشود تنها، اندوهگین و در انزوا بودم. هربار به گذشته برمیگردم یادم میآید یک گوشه ساکتتری نشسته بودم. توی حیاط خلوت پشت خانه، توی اتاق، توی آن اتاق مملو از لباس مهمانیها، توی آیینه خیره به چشمهام، توی کارگاهم، گوشهی یک روستا، پشت مبل بزرگ خانه وقتی همه خواب بودند و مادر نبود و من همیشه بیدلیل گریه میکردم! گریه کردن به مثابه خود ارضایی و به مثابه مناجاتی چیزی بود. حالا نمیدانم دیر شده یا نشده. اما نه تنها نمیخواهم گریه کنم بلکه میخواهم خیلی آگاهانه برگردم پشت مبل سیاه، توی حیاط خلوت و سایر جاها، موسیوی کوچک گریان را در آغوش بگیرم و بگویم ببین نمیخوام بهت بگم قرار است اینگوهی که توشیم جای بهتری بشه اما باور کن اصلا ارزشش را نداره. میدونم قراره چی بشه، من از همونجا اومدم پیشت، اما ببین من من من من همیشه خدا کنارت هستم.. ما باهم این رو هم رد میکنیم .. موسیو تاجینو روز رحلت #یادداشت_های_پراکنده
نظرات
داریمت...ورد پرس میرفتی البته بهتر بود...بلاگ اسپات یه مقدار بفهمی نفهمی بد قلق هست...به هر حال شدیدا این اقدام ضد انسانی مدیر بلاگفا رو محکوم میکنم...حالا مطمئنی کار خودش بوده و دستور مستور نداشته از بالا مالاها؟
مبارکا باشه٬ به سلامتی ایشالا٬ قدمش خیر باشه و.....
دیگه از خودمون شدی داداش.
یعنی واقعا"همهءنوشته های قبلیتون پاک شد؟
من اونا رو می خوام.
یعنی حتی یه نسخه ازشون نداشتین؟
*******
منم خیلی عصبانیم.خیلی ام ناراحت.نمی تونم بخندم.آخه مگه نوشته های شما...؟از حسودیشونه به خدا.چششون درآد الهی.
شراگیم : نه تقصیر خودش که نبود تقصییر آستینش بود لابد !
به reerra : کس بی کسان خداست ( امیدوارم بخاطر این جمله نزنن دوباره فیلترمان نکنند !)
FASAANEH : مرسی
KakMaki : دیکتاتور دهات بلاگفا !
bita : اتفاقن سوال خوبی پرسیدید ! چرا کم کم یا یکدفعه آرشیو را انتقال می دهم اینجا . به جز این چند نوشته آخری بقیه را دارم . این نوشته ها را هم شاید آقای احسان در اختیارم بذاره
اوه! من خیلی خارجی داشتم دق می کردم! تجدد جان دوستت داریم! هرچند خیلی خیلی خیلی خیلی دلم برای اون وبلاگ باریک و بلند و قهوه ای تنگ می شه. آخه اولین وبلاگ غیر ادبی بود که تو زندگی م دیدم. به هر حال تبریک می گم. یه تسلیت هم برات فرستادم دست یه نفر، نمی دونم رسید یا نه! به هر حال! نه زمین، نه زمان بی گردش وبلاگ کاریکاتوریست نمی چرخد!
وفق باشی دوست عزیز.
یه نظری به این وبلاگت بنداز ...
علی شیرازی فیل نمود ایرادی نیست ...
تمام وبلاگت با تمام کامنتهات همه اینجاست ...
http://alitajadod.wordpress.com
مبارکت باشه ...
یادت باشه قولت رو ... به علاوه یه ماچ گنده ...
تبسم : وبلاگ همه چیز آدم نیست در زندگی . اگر خوب هم نگاه کنی اصلن هیچی نیست ! اما یک دلخوشی است . من هم آن پوسته را دوست داشتم . شاید یکروز برش گرداندم با آن موزیک کذایی !
به احسان :
تو یک معجزه گری . و دل شیر داری که رفتی توی آن دیکتاتوری و تمام آرشیو مرا با نظراتش آوردی . هللویا :)
منزل نو مبارک
تا کووووور شود هر آن علیرضای شیرازی که نتوان دید
نگران نباش ! ما باهاتیم و دوستار و خواهان سرسختت.
تغییر (چه اجباری و چه اختیاری ) شروع تعالی است. شما هم که با آن همه استعداد درک نشده مستعد برای پیشرفت و توسعه
خلاصه که هجرتتون مبارک
لعبت
دو تا بلاگ شد ؟
محض رضای خدا یک توضیحی بدهی بد نیست ها !
مردم یه دونه بلاگ شهید می دهند دو قلو بلاگ دار می شوند ایکون هم که ندارد ظاهرا گل بدهیم خدمتتان
نارسیس
اون وبلاگی است که آقای عیوضی برام زحمت کشیدن و منتقل کردن اونجا که وقتی انتقالش به اینجا تمام شد حذف میشه .
نمایندگی تشک خوشخواب
نقش فيزيوتراپي در بهبود دردهاي کمر