مالامال شدم تنهایی

و حالا ما هم دو درازکشنده بودیم همینجور الکی پلکی و داشتیم از خوابی که نمی بردمان حرف میزدیم که یکی گفت نمی دانم چرا بعد از ظهر اینهمه می توانم راحت بخوابم و حال میدهد اما شب اصلن خوابم نمی برد . آنقدر بد خواب شده ام این شبها که فکر میکنم دیگر هرگز نمی توانم مابقی عمرم را  بخوابم . فکر می کنم اگر یک شبی بمیرم توی قبر یکهو بلند می شوم و دوباره بر میگردم به زندگی و همه چیز از نو و کسل کننده تر و بی خود تر و کش دار تر و با چشمانی پف کرده آغاز می شود . آن هم من که خوابیدن برایم هیجان انگیزترین بخش زندگی ام بود و خواب دیدن برایم جذابیتی داشت که فیلمهای ایرج قادری هم نداشت . اینا را گفت و گفت : من گمان میکنم اصلن از آینده آمده ام شاید در یک عصر تابستان مرده ام که خواب بعد از ظهری از هوش می بردم . که خندیدیم دوتایی که اینها زر زر چرند گویی است و تو اگر کپه مرگت را نگذاری همان بعد از ظهر ها که می گویی ،شب می توانی راحتتر بخوابی لابد . که نگذاشتیم ( کپه مرگ را )و باز هم نخوابیدیم و شبها تا به سحر کابوس خواب دیدن میبینیم و درمانی نبود برای بی اعصابیمان و من چشمانم را نبسته اینجایم . 

پ.ن : نگارنده از نگارش این پست فقط خواست بگوید مثلن چقدر متفاوت فکر میکند و هر چیزی را به کائنات و متافیزیک حواله میدهد و خب لذت هم میبرد تنهایی و همین

+;نوشته شده در ;2010/6/14ساعت;17:49 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;