رد شدن به محتوای اصلی

صید اینترنت در کافی نت

رایانه ام به لقا الله پيوست . يكروز صبح هوس كرد ديگر روشن نشود و نشد و سيصد چهار صد تومان روي دست و روح و جانم خرج گذاشت .

حالا در كافي نت هستم . خدائي اش نميدانم من اشتباه آمدم يا اينها كه اينجايند . هر كدام يك زيدي چيزي برداشته اند رفته اند داخل كابين خودشان و دارند يك كارهايي ميكنند . حرف ميزنند طفلكهاي مظلوم . موسيقي روشن كرده اند و يواشكي دارند برندازي نرم ميكنند . من هر طرف نگاه مينكم چشمم مي افتد توي يك چشم ديگر. عرق جبين كرده ام از خجالت و آنها فكر ميكنند من دارم چه ميبينم در مانيتور كه خيس خالي شدم .

 به هر حال من يك سيستم خريده ام بتركان . در عمرم اينقدر با كامپيوتر حال نكرده بودم . هنوز دستت به كليد پاور نخورده ويندوز بالا مي آيد قدرت خدا.

دلم براي اينجا تنگ شده بود . هيچ وبلاگي نخواندم و جايش روزنامه مي خريدم اين چند روز . يك كتاب كودك هم دارم كار ميكنم . نويسنده اش طرفدار ا.ن است گفتم پسش بدهم اما ديدم اگر كارها را بكشم و بعدن يك جورهايي برائت از فلان بكنم بهتر است . مثل كتاب  كافه پيانو بگويم بيائيد پسم بدهيد اينطوري هم پول گرفتم هم افه آمده ام . بروم تا مرا هم با اينها جمع نكردند ببرنند مفاسد اجتماعي تا پدرم بيايد تعهد بدهد آزادم كنند . آنهم كي پدرم كه يك پايگاه بسیج نمي تواند نهي از منكرش كند . باي .

+;نوشته شده در ;2009/8/1ساعت;19:16 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

نظرات

فسانه گفت…
شنبه 10 مرداد1388 ساعت: 19:22

اول شدم ، حالا میرم بخونم ..
علی گفت…
شنبه 10 مرداد1388 ساعت: 19:25

,واقعا درک نشدی ایشالله هیچ وقت درک نشی.
شنبه 10 مرداد1388 ساعت: 20:14

کافه پیانورو خوب اومدی!
بی تا گفت…
شنبه 10 مرداد1388 ساعت: 20:43

مبارکه
مهشید گفت…
شنبه 10 مرداد1388 ساعت: 20:57

1. سیستم جدید ، نوش جانتان . و گوشت شود بچسبد به روح و تنتان 2.کافی نت هم که استغفرا.... 3.عجب سیاستی در کار . مرحبا
علامت سؤال گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 0:54

حالا فکرشو بکن من که 5سال شهرستان درس خوندم و خونه اینترنت نداشتم و همه ش می رفتم کافی نت چی کشیدم! هی خیس آب شو... هی خیس آب شو!!!
یاغی گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 1:10

اما همین پدر ها بچه های سالم تری دارن نسبت به اونهایی که کارشون ارشاد کردنه بچه های دیگرونه..
مصطفی گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 2:23

خیس شدی پاک؟مبارکه حاجیکامپیوتر نو رو میگم
امیر علی گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 11:34

به پای هم پیر شین ، رایانه خوب و سر به راه هم از نعمتهای خدادادیه!
سهیلا گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 11:45

خوشا به حالت. کاش من هم یک پولدار بودم و کامی ام را عوض می کردم. فکر نکنی حسودی می کنم ها. مبارکت باشد مادر!
خودنویس گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 13:24
مدیکوس گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 15:27

کامپیوتر صالح گلی است از گل های بهشت!
مانی گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 15:28

خیر شما اشتباه نرفتیدفقط شما به جای «یه کافی نت» رفتید «یه کافی نت توی ایران»
علیرضا گفت…
یکشنبه 11 مرداد1388 ساعت: 18:15

ای بابا! مافی نت که خوبه! جاهایی دیده‌ام زیدشان آورده‌اند که یک کارهایی بکنند که اگر بنویسم مادربورد جدیدتان هم از تعجب به فنا میرود!
لیلا گفت…
دوشنبه 12 مرداد1388 ساعت: 9:45

مستر ع.ت آیا شما نیز در تحریم دوسالانه کاریکاتور سهیمید؟؟؟
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
100%
روزنامه گفت…
دوشنبه 12 مرداد1388 ساعت: 12:5

من خیلی دوست دارم توفیق اجباری دور شدن از اینترنت رو . روح آدم جلا پیدا می کنه!
دوشنبه 12 مرداد1388 ساعت: 12:7

به سلامتی سیستم جدید.
آزاده صالحی گفت…
دوشنبه 12 مرداد1388 ساعت: 18:15
رهگذر گفت…
دوشنبه 12 مرداد1388 ساعت: 20:21

وقت کردی یه سینما هم برو
(-: گفت…
سه شنبه 13 مرداد1388 ساعت: 3:45

سید بزرگواروقتی تصمیم گرفتی از کافی نت خروج کنی حتما Delete history مرورگر را بچکان تا یوزرنیم و پسورد وبلاگت در کوکی ها پاک گردند. کافی نت "هک برانگیز" است!
روباه آبی گفت…
سه شنبه 13 مرداد1388 ساعت: 11:8

عزیز دلم تو اشتباه رفته بودی کافی نتکافی نت که جای اسراف وقت توی اینترنت نیست!!
منورالفکر گفت…
سه شنبه 13 مرداد1388 ساعت: 13:53

تو این مملکت هیچ چی سر جای خودش نیست کافی نت هم یکی از اون جاهاییه که چند منظوره استفاده میشه...
مینا گفت…
سه شنبه 13 مرداد1388 ساعت: 14:54

کامپیوتر مبارکه.فک کنم دیگه کافی نت نری
vahyd گفت…
پنجشنبه 15 مرداد1388 ساعت: 2:50

salam doste aziz age khasti link konim pm bede www.vahyd.tk

پست‌های معروف از این وبلاگ

یادداشتهای پراکنده

  روزهای زیادی از کودکی تا همین امروز که نرم نرم دارد ۴۳ سالم میشود تنها، اندوهگین و در انزوا بودم. هربار به گذشته برمیگردم یادم می‌آید یک گوشه ساکت‌تری نشسته بودم. توی حیاط خلوت پشت خانه، توی اتاق، توی آن اتاق مملو از لباس مهمانی‌ها، توی آیینه خیره به چشمهام، توی کارگاهم، گوشه‌ی یک روستا، پشت مبل بزرگ خانه وقتی همه خواب بودند و مادر نبود و من همیشه بی‌دلیل گریه میکردم! گریه کردن به مثابه خود ارضایی و به مثابه مناجاتی چیزی بود. حالا نمیدانم دیر شده یا نشده. اما نه تنها نمیخواهم گریه کنم بلکه میخواهم خیلی آگاهانه برگردم پشت مبل سیاه، توی حیاط خلوت و سایر جاها، موسیوی کوچک گریان را در آغوش بگیرم و بگویم ببین نمیخوام بهت بگم قرار است این‌گوهی که توشیم جای بهتری بشه اما باور کن اصلا ارزشش را نداره. میدونم قراره چی بشه، من از همونجا اومدم پیشت، اما ببین من من من من همیشه خدا کنارت هستم.. ما باهم این رو هم رد میکنیم .. موسیو تاجینو روز رحلت  #یادداشت_های_پراکنده
• -با تندی مشکلی نداری؟ -نه من واقعا غذای تند دوست دارم.  این سوال و جواب رایج بین من و آنهایی است فهمیده‌اند به بمبئی قرار است بروم.  برخلاف چیزهایی که شنیدم و خواندم بمبئ خوشبو و مهربان است. از هر دکان و دکه و دستفروشی بوی خوب عود می‌آید. حیوانات کنار آدمیزاد زندگی میکنند و هرکسی سرش به کار خودش و آتیش به انبار خودش است.  از روز اول دوست مهربانم فهد و گلناز همسر ایرانیش سخاوتمندانه پذیرایی‌ام کردند. اگر نبودند قطعا کلی تجربه‌ی هیجان انگیز در غذاهای هندی را از دست میدادم.  هاستلم در بمبئی چند خانه با خانه‌ی صادق هدایت فاصله دارد. خانه‌ای که هدایت شاهکارش بوف کور را در آن نوشت و به دلیل ممنوعیتش در همینجا در تعداد معدودی چاپ کرد. داخل خانه رفتم. درها و آدمها جدید شده بودند. نرده‌ی چوبی اما همان بود. به عادت جدیدم که دست رو اجسام میگذارم و حسشان میکنم، جای دست آن فوق‌العده‌ی نا امید را حس کردم که سیگار به لب میرود تا کنار اقیانوس هند به زن اثیری، لکاته، مرد خنزرپنزری و سایه‌اش فکر کند.. راستی در همسایگی من و هدایت اقیانوس هند است.  آدرس من در بمبئی: هاستل پانادا بکپک

یادداشت‌های پراکنده

  از نظر من تنها دو فصل وجود دارد. فصل سرد و فصل گرم.   اما چند روز کوتاهی بین این دو فصل است. نه گرم و نه سرد. سبز و تنها. روزهایی برای سفر به خاطرات. گویی طبیعت میخواد تورا یاد کودکیت بیاندازد و ملقمه‌ی عطرها تورا هر روز که نه، هر دقیقه به خاطره‌ای میکشاند.  از نظر من بهشت جاییست که تو با هر عطر یاد خاطره که نه، به همان خاطره خواهی رفت #یادداشت_های_پراکنده  موسیو