رد شدن به محتوای اصلی

ترسم اینه که رو تنت جای نگاهم بمونه

برای نگاریدن این پست  دو دل بودم اما چون قولش را به یکی از دوستان داده بودم سر آخر مجبور شدم بنویسمش ...

شاید برایتان چندش آور و ترسناک باشد اما من با سوسکها هیچ دشمنی ای ندارم و خیلی از اوقات آنها را دوستان خود هم می دانم . شاید باورتان نشود اما در محل کار سابقم با یک سوسک سه سال زندگی کردم. می آمد هر روز گوشه دیوار و کاری هم به کار من نداشت. مرا نگاه میکرد و من هم کاری به کارش نداشتم .

سوسکها و حشرات هم با من دشمنی ندارند و این روزها یار موافق من هم هستند . نمی خواهم خودم را مقدس و عجیب غریب جلوه بدهم اما باورتان نمی شود از زمانی که دیگر سوسکی را نکشتم و آنها را مودبانه لای دستمال کاغذی پیچاندم و دو طبقه را تا کوچه طی کردم و رهایشان کردم ، دیگر سوسکها با من دوست شده اند و در هر خانه ای که باشم (باورتان نمی شود )از دست هر کسی فرار کنند صاف می آیند کنار من تا نجاتشان دهم . اوایل این جریان را شوخی می پنداشتم اما بعدن با تکرارش فهمیدم سِری در کار است ... بگذریم .

 

این راه حلی که برای مبارزه و پیروزی صد در صد در مقابل سوسکها بهتان میدهم را پیری جهان دیده برایم گفت اما خدائی من خودم فقط وفقط در مورد این سوسکهای فاضلاب که انسانیت سرشان نمی شود به کار میبرم . همین هایی که قدرت این را دارند یک بچه موش را بخورند . رعب و وحشت می آفرینند و سرعتی چون اتومبیلهای فرمول یک دارند . آن قدر باهوش هستند که تمامی سوراخ سنبه های خانه شما را از برند و وقتی با دمپائی دنبالشان می افتی احساس میکنی او به دنبالت هست و ته دلت ریش ریش می شود و یک آن شبیه به فیلم  "مِمِنتو " نمیدانی او دنبال تو است یا برعکس ! آری ... همینهایی که کشتنشان از دیدنشان چندش آور و ترسناکتر است .

 این راه حل تضمینی است و رد خور ندارد من به شرطی آن را به شما می گویم که حیوان آزاری نکنید و فقط وفقط به سوسکهای متجاوز حمله کنید . یک چیزی هم هست و آن هم اینکه باید پیه نبرد تن به تن را برای چند ثانیه به تنتان بخرید.

اما راه حل:

 اول خونسردی خود را حفظ کنید و بروید دستتان را با مایع ظرف شوئی کفی کنید . ولی اب نکشید حالا با همان دست کفی بروید جلوی سوسک و عین فیلمهای ایرانی که روی آدم از هوش رفته آب می پاشند روی سوسک کف را بپاشانید .. حوصله کنید . کمتر از 5 ثانیه بعد سوسک از حرکت باز می ایستد . و تمام !

این روش همانطور که ملاحضه فرمودید کاملن بهداشتی و بدون خطر است و صد در صد تضمینی . نه مثل این خمیرهایی سوسک کشی است که ممکن است عوارضی برای بچه های کوچک و حیوانات خانگی داشته باشد و نه همانند پیف پاف است که سوسک را برای نیم ساعت دیوانه میکند و در آن نیم ساعت باید برویم روی مبل با زن وبچه و سگ باستیم تا شاهد سوسکی باشم که اکس خورده و دارد روی سرش میچرخد !

البته اگر سوسکهای خانه زیادند می توانید از وسیله ای کشتار جمعی استفاده کنید . یعنی این آب پاشهایی که آب را اسپری میکنند مثل جای خالی شیشه شور و کمی مایع ظرف شوئی را در آن حل بگیرید و به طرف گله سوسکها اسپری کنید .

حالا خدا وکیلی من نمیدانم در آن مایع ظرفشوئی چه چیزی هست که باعث کشته شدن این موجود می شود نمیدانم . آیا برای ما ضرر ندارد ؟ آیا آن پیر فرزانه به این پی برده بود که سوسکها از نظافت بدشان می آید ؟ اصلن سوسکها می میرند یا سکته می کنند یا افسردگی میگیرند یا شاید از ادامه زندگی نا امید شده و دست از حرکت کشیده تسلیم می شوند . شاید به کما میروند .

+;نوشته شده در ;2008/8/14ساعت;18:6 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;

نظرات

اسپایدرمرد گفت…
پنجشنبه 24 مرداد1387 ساعت: 20:39

:))من شامپو رو برای سوسکها امتحان کرده ام!من یه چند وقتی سوسک نکشتم انقدر باهام رفیق شده بودن که میومدن رو صورتم..
dancer گفت…
جمعه 25 مرداد1387 ساعت: 0:25

عجب تیتری
Jozeph گفت…
جمعه 25 مرداد1387 ساعت: 1:1

اینجا باحال شده ولی قالب قبلی چه چیز دیگه بودخوبه که بیشتر از خودت مینویسی و فقط کاریکاتور نمیگذاری
آندیا گفت…
جمعه 25 مرداد1387 ساعت: 1:18

چه جالب.ولی متاسفانه یا خوشبختانه اینجا سوسکی نیس که بخوایم امتحان کنیم این روش رو.
علی گفت…
شنبه 26 مرداد1387 ساعت: 3:30

علی جان،کلی حال کردم از این نوشته ت. در مورد نکشتن جک و جونورها با هم همعقیده ایم .اما ما اینجا سوسک فاضلاب نداریم که مجبور شیم تبعیض قایل بشیم. اینکه میگی انسانیت سرشون نمیشه ، خیلی با حاله
bITA گفت…
دوشنبه 28 مرداد1387 ساعت: 10:2

مرسی :)) همه جور حشره و خزنده و پرنده رو آزاد می کنم، حتی کرم. اما پشه ها و مورچه ها رو ... جسارتا می کشم ... چون انقدر زیادند که وقت برای آزاد کردنشون نمی مونه و وقتی هم می خوام بغلشون کنم، له می شن ... اما سوسک ... ایششششه !این راه حل پیر فرزانه اگه جواب بده ، تمام کف خونه رو از کف خواهم پوشاند! سعی می کنم پاراگراف دوم و سوم رو حفظ کنم و انقدر مثل دعا بخونم که بین من و سوسک ها مودتی حاصل شه ...الهی امین!
شاهد گفت…
پنجشنبه 31 مرداد1387 ساعت: 5:30

خواندنی بود. فقط من مانده ام حیران که در این ولایت فعلی من سوسک وجود ندارد. احتمالا باید به اینجا صادر شود! لطفا راهنمایی کنید!
سلام خاتمی گفت…
جمعه 1 شهریور1387 ساعت: 20:22

با عرض سلام خدمت شما دوست عزیز. بدین وسیله از شما دعوت می شود با عضویت در کمپین سلام خاتمی حمایت خود را از کاندیداتوری سید محمد خاتمی اعلام بفرمایید.بیاید باهم به خاتمی و یارانش سلامی دوباره کنیم.لطفا در صورت تمایل از دوستانتان نیز برای عضویت در این کمپن دعوت کنید.با تشکر

پست‌های معروف از این وبلاگ

یادداشتهای پراکنده

  روزهای زیادی از کودکی تا همین امروز که نرم نرم دارد ۴۳ سالم میشود تنها، اندوهگین و در انزوا بودم. هربار به گذشته برمیگردم یادم می‌آید یک گوشه ساکت‌تری نشسته بودم. توی حیاط خلوت پشت خانه، توی اتاق، توی آن اتاق مملو از لباس مهمانی‌ها، توی آیینه خیره به چشمهام، توی کارگاهم، گوشه‌ی یک روستا، پشت مبل بزرگ خانه وقتی همه خواب بودند و مادر نبود و من همیشه بی‌دلیل گریه میکردم! گریه کردن به مثابه خود ارضایی و به مثابه مناجاتی چیزی بود. حالا نمیدانم دیر شده یا نشده. اما نه تنها نمیخواهم گریه کنم بلکه میخواهم خیلی آگاهانه برگردم پشت مبل سیاه، توی حیاط خلوت و سایر جاها، موسیوی کوچک گریان را در آغوش بگیرم و بگویم ببین نمیخوام بهت بگم قرار است این‌گوهی که توشیم جای بهتری بشه اما باور کن اصلا ارزشش را نداره. میدونم قراره چی بشه، من از همونجا اومدم پیشت، اما ببین من من من من همیشه خدا کنارت هستم.. ما باهم این رو هم رد میکنیم .. موسیو تاجینو روز رحلت  #یادداشت_های_پراکنده
• -با تندی مشکلی نداری؟ -نه من واقعا غذای تند دوست دارم.  این سوال و جواب رایج بین من و آنهایی است فهمیده‌اند به بمبئی قرار است بروم.  برخلاف چیزهایی که شنیدم و خواندم بمبئ خوشبو و مهربان است. از هر دکان و دکه و دستفروشی بوی خوب عود می‌آید. حیوانات کنار آدمیزاد زندگی میکنند و هرکسی سرش به کار خودش و آتیش به انبار خودش است.  از روز اول دوست مهربانم فهد و گلناز همسر ایرانیش سخاوتمندانه پذیرایی‌ام کردند. اگر نبودند قطعا کلی تجربه‌ی هیجان انگیز در غذاهای هندی را از دست میدادم.  هاستلم در بمبئی چند خانه با خانه‌ی صادق هدایت فاصله دارد. خانه‌ای که هدایت شاهکارش بوف کور را در آن نوشت و به دلیل ممنوعیتش در همینجا در تعداد معدودی چاپ کرد. داخل خانه رفتم. درها و آدمها جدید شده بودند. نرده‌ی چوبی اما همان بود. به عادت جدیدم که دست رو اجسام میگذارم و حسشان میکنم، جای دست آن فوق‌العده‌ی نا امید را حس کردم که سیگار به لب میرود تا کنار اقیانوس هند به زن اثیری، لکاته، مرد خنزرپنزری و سایه‌اش فکر کند.. راستی در همسایگی من و هدایت اقیانوس هند است.  آدرس من در بمبئی: هاستل پانادا بکپک

یادداشت‌های پراکنده

  از نظر من تنها دو فصل وجود دارد. فصل سرد و فصل گرم.   اما چند روز کوتاهی بین این دو فصل است. نه گرم و نه سرد. سبز و تنها. روزهایی برای سفر به خاطرات. گویی طبیعت میخواد تورا یاد کودکیت بیاندازد و ملقمه‌ی عطرها تورا هر روز که نه، هر دقیقه به خاطره‌ای میکشاند.  از نظر من بهشت جاییست که تو با هر عطر یاد خاطره که نه، به همان خاطره خواهی رفت #یادداشت_های_پراکنده  موسیو