طلبیدن حق در یک روز برفی ، یا : من مهندس نیستم

ساعت 6 صبح: با زنگ موبایل از خواب بیدار می شوم ، هوا سرد است و جانکاه ! دوباره زیر پتو میلغزم ! 5 دقیقه بعد دوباره بیدار می شوم و به خودم تلقین میکنم که باید بیدارم شوم :پاشو مرد ، تو قول دادی ، تو کار داری ...پاشو عوضی!! اما به خودم محل سگ نمیگذارم و دوباره پتو را بسان مادری مهربان در آغوش میکشم ! ...ولی ، یکهو از جایم میپرم و یادم می افتد که امروز روز خواب نیست ..کلی کار دارم و بعد از چند روز تعطیلی به علت برفندگی باید به چند اداره که طرف قرار داد هستند و چند بانک که باید قسط های عقب افتاده را بدهم ، سر بزنم و تازه به یک نفر هم قول داده ام که کارش را  زودتر از موعد آماده کنم . پس باید گورم را از تخت خواب گم کنم ( سخت نگیرید با خودم از این حرفا ندارم !)

ساعت 6:30 دقیقه : سر خیابان منتظر تاکسی یا هر موجود بار بر دیگر..

ساعت 6:45 دقیقه : معجزه ای روی داد و من سوار تاکسی هستم ! خدایا باور کردنی نیست ! اداره اول را سر میزنم . همه در حال چرت مثل خودم .

ساعت 7:30 دقیقه : ترافیک سنگین و ماشینها همه لاکپشت صفت ! مردم همچون پاکستانی ها از در و پنجره اتوبوس آویخته اند ! با عجله خودم را به بانکی میرسانم تا قسط عقب افتاده را بدهم . بانک شلوغ است و همه به هم چسبیده اند بوی مرغ پرکنده می آید ! خانمی خودش را به من میمالد تا مثلا رد بشود برود پی کارش ( چرا این خانوما نمیفهمند که آقایون از این حرکت خوششون نمی آد ؟ اه !!)

ساعت 8:15 دقیقه : قسط اول پرداخت گردید . از بانک بیرون میپرم و از اینکه هنوز می توانم نفس بکشم ازخدای قادر مطلق سپاسگذارم ! باید دقیقا به آن طرف شهر بروم تا قسط دوم را بپردازم ! کمی با همان قادر مطلق غر غر میکنم و از این زندگی قسطی درجه 3  نزد ایشان شکوه میکنم ، اما چند لحضه بعد خداوند جوابم را شخصا میدهند : یک انسان نقدی درجه یک و چه بسا فرست کلاس با اتومبیل خداتومنی اش در گل وبرف دست پا میزند و مردم هم به روی خودشان نمی آورند. ( عقده را دارید که ؟)

ساعت 9تمام : قسط دوم هم پرداخت شد ...من هنوز سر کار نیستم . نمی دانم چه شد که به یکباره شهر شلوغ شد ! گویی تایتانیک غرق گردیده باشد ، همه دست و پا میزدند...هر کسی تاکسی خالی میدید انگاری تخته شکسته ای یافته  ، روی آن می جهید ! یک نفر نامزدش را سوار اتومبیل کرد و خودش گم شد ، یکنفر روی زمین افتاد وجمعیت چون دسته بوفالو رمیده شده از رویش عبور کردند ، عده گریه کنان به پرچمی سیاه که با رنگ سبز فسفری رویش یا حسین نوشته شده بود توسل کرده بودند و در این هاگیر واگیر شفاعت میطلبیدند ( شاید هم تاکسی خالی !) چند نفری گوشه ای ایستاده بودند و باتلفنشان تک نوازی ویولن را بلند بلند گوش میدادند ، دو نفرشان خداحافظی کردند ورفتند ولی دوباره دلشان نیامد و برگشتند و به دوستانشان ملحق شدند .

وضع درامی بود .

یکنفر جیغ زد : جک ....جک.... و دوستش جک را از صندوق عقب آورد و گفت داد نزن و به ترکی یک فحش بهش داد ! من همانطور همان وسط مانده بودم ودوربین دورم میچرخید !

ساعت حوالی 10 : نزدیک محل کارم رسیدم ، جانی دیگر برایم نمانده تمام را را پیاده آمدم ...گوشی ام مرا صدا میکند ! نمیدانم در کدام سوراخی  قائم اش کردم ... یکنفر از کنارم با تعجب رد میشود حتما تعجبش از اینست که از من چرا صدای : دی دله ی دله ی دله ی دله ی دلا ساطح میشود ! ( زلف بر باد مده ..نامجو رو گذاشتم روش! ) گوشی را از یکی از مخوفترین جیبهایم بیرون میکشم ..

- الو مهندس ..( خدایا یکی به اینها بفهماند که من مهندس نیستم ، نیستم ، نیستم ، نیست...ام ( انعکاس )

- جانم بفرمائید

- ببخشید مهندس خوابیده بودی بیدارت کردم .. اوخی ببخشید ...!

- بعله ؟!!

- میگم عذر میخوام بیدارت کردم . خواب بودی !

نفمیدم چه شد ! فقط دیدم حرکت مردم اسلو شد ، موسیقی متن کش آمد صدای انسانها چون دیو کلفت شد ، دانه های برف آرام آرام به پک و پوزم اصابت میکرد و روی زمین می افتاد . یکی از برفها وقتی روی زمین افتاد صدای پوکه خالی فشنگ از خودش در آورد ! یک صدای وحشتناک بلند بلند و شبیه صدای جیکسا ( اره !) میگفت خواب بودی ...خواب بودی ...خ و ا ب ب و د ی ...ها ها ها ....

گوشی به دست در حالی که چانه ام میلرزید گفتم : خ و ا ب  ب و د م ؟

به طرفت العینی فضا عوض شد و موسیقی مبتذل ( !) و خشنی از گروه موهون متالیکای عزیز ! روی تصاویر آمد حال خودم بودم و آن مردک پشت خط در ابتدا با چوب بیس بال به صورت اش ضربه زدم و لخت اش کردم وداخل یک گودال پرتش کردم ، مثل دیوانه ها پائین و بالا میپریدم و میگفتم : بگیر بخواب عوضی ...ها ها ها ! در صحنه بعدی سرش را که سیگاری به دهان داشت در توالت فرنگی فرو کردم و در ش را محکم به کله اش میکوبیدم و فریاد میزدم من مهندس نیستم ، من مهندس نیستم ...من نخوابیده بودم ..اینو میفهمی ؟  من از ساعت 7 بیدارم ...میفهمی ....آی ی ی ی ی ...موسیقی در اوجش بود که ناگهان قطع شد وموسیقی آرام چینی جایش را گرفت ، در این صحنه من و او با کیمونو های ژاپنی روبروی هم ، پشت میز نشسته بودیم  وخیلی آرام ومتین یک چیزی با چوب میخوردیم ولی در یک لحضه غافلگیرانه  من چوبم را با شدت در هر دوتا چشمهایش فرو کردم و بعد دوباره با همان چوب مشغول خوردن غذا شدم !

موسیقی متالیکا  که حالا به وحشیانه ترین قسمتش رسیده بود دوباره برگشت به صحنه ! من آن مردک را به درختی بسته بودم و گرگی را وادار کردم که دل وروده اش را بخورد ! او آرام بود و در حالیکه گرگ داشت بدجائی اش را میخورد ، رو به من کرد وگفت : الو ...مهندس جان ، هنوز خوابی مگه !

موسیقی وحشیانه قطع شد .

من هنوز گوشی به دست وسط پیاده رو ایستاده بودم ..الو ..الو ...

پدرم میگفت : آدم باید بعضی اوقات و در بعضی شرایط  بوسه به یکجای خر بزند !! این ضرب المثل گهر بار شدیدن در مورد من در آن شرایط صادق بود !

من : الو آره قربان ..ببخشید خواب بودم ! شما خوبین ؟ ببخشید دیگه اگه دیر شد ...

*-*-*-*-*-*-*-*-*

حق با مشتری بود ...

حق با مشتری گردن کلفت بود ..

حق با خر بود ...

حق با اونجای خر بود ..

حق با پدر بود ..

حق هر جا و هر چه که بود، با من نبود

همین.

 

 

 

+;نوشته شده در ;2008/1/30ساعت;14:33 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;