I'll carry you home

در یک گفتگوی بی جهت خانوادگی یکنفر خودش را چس کرد و پرسید از من آخرین بار کی گریه کردم و من گفتم دوش گفت : ها ؟ گفتم : دیشب گفت چرا : گفتم برای درد کتفم ، که خندید و گفت بچه شدی خرس گنده ؟ و هیچ وقت نفهمید چون نگفتم بهش که این خرس گنده غمگین است چون بچه اش دارد بزرگ می شود و نمیتواند راه برود و باید او را بغل کند ببرد از پله های آپارتمان بالا و بیاید پائین و جاهایی که کالسکه مخصوص 900 هزار تومانی اش نمی رود ببردش و بیاردش و گاهی اوقات چون دوست ندارد به بچه های دیگر حسودی کند و غصه بخورد ، این خرس گنده خودش جورش را می کشد و پاهای او می شود و میدود ، فوتبال بازی میکند و همچنان او را در آغوش دارد و باز هم نفهمید چون من خودم نگفتم به او که اگر میخواهد آقای خرس نگارنده را درک کند دوتا کیسه برنج ده کیلویی یکی" ویکتوریا" یکی" علی کاظمی " مثلن بردارد بزند بغلش و نمی خواهد هر روز و روزی چند بار ،  فقط همان یکبار  برود همین کارهای خرس گنده را بکند و شب که شد  کیسه برنج را بگذارد سر جایش و به این فکر کند که اگرفردا این برنجها شفته بشود چی ؟ اگر خوب دم نکشد چی ؟ اگر موش بیاید برنج را بخورد چی ؟ اگر قرار باشد همیشه برنجها را کول کند اینطرف آنطرف ببرد چی ؟و بعدن بنشیند گریه کند هر شب وقت خوابیدن نه برای کتفش که احساس میکند از بار زیادی که برداشته می خواهد کنده  شود ، برای همان برنجی که نمی دانی چی میشود اگر بمیری نبینی دم کشیدنش را و عطر خوب پلو شدندش را ..

فردا اگر دوباره آمد و  پرسید آخرین بار کی گریه کردم می گویم دیشب و به خاطر کلیه ام و هیچوقت نخواهد فهمید سرما ... اصلن چرا باید بفهمد.. مثل آن دختر بچه ای که از سرباز روس پرسید چرا پایش قطع شده است و سرباز آهی کشید و گفت خرس خورد پایم را  هرگز نخواهید فهمید . 

+;نوشته شده در ;2010/4/12ساعت;13:50 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;