این کاریکاتور را دیده بودی آره ؟ حال روز همیشه من است خب . دوباره اجرایش کردم تا دوباره ببینی تا یادم نرود کجای کارم و کجای دنیا ایستاده ام تک و تنها و جمع اضدادم و خسته نمی شوم از این تکرار پوچ و در هپروتم و خسته ام کلن . نهایت امیدواری است نه ؟
چند خط برایم بنویس . کی است این بابا که پارادوکس اش مرا کشته است لامصب
+;نوشته شده در ;2009/3/12ساعت;20:15 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;
نظرات
ایولیه چیزی رو شبیه این توی یه انیمیشن مستند دیده بودم.خیلی باحاله و غم انگیز.
nدوست دارم این اقا روامیدوارهبه کاری که میکنه اعتقاد دارهدر جواب سوالت باید بگم کهدلیل عدم رشد نا خدا باوری همینههمیشه خواستن مستقل باشنبه قول چارلز داوکینزنمیشه چند تا گربه رو یه گله کرد اما میشه یه جا جمعشون کرد تا انقدر سر و صدا کنن که همه بفهمنمن این ادما رو در عین اینکه ازشون متنفرم دوسشون دارمدوست دارم اونا هم به انسان خدایی برسن
انگار چیزی را تجربه کرده باشیشبیه لاشه ی متعفن سگیکه عبور قطاری را ازروی ستون فقراتش به یاد می آوردو درد بکشیَو دهانت طعم روده ی سگ بگیردوقتی لبخند میزنی وانعکاس صوت قطار رادر جمجمعه اتتحمل میکنی !
ندیده بودم ...خوب شد که دیدم...
چقدر چشم هاش مثل اون ماه ه ...آزاد میشه ...وقتی درخت بزرگ بشه و زنجیر...اما باز اون همونجا میمونه!میمونه؟اسیر ترین آزادی یا آزاد ترین اسارت؟؟؟
چقدر ما تکرار یکدیگریم.خسته ام.
"مسخ" زندگی که بشی، اون وقت آب ندادن به نهالت میشه قصه ی دیوونگیت شاید! اونقدر گیج که بعضی وقتا دورترین راه ها رو واسه ی آسون ترین فکرات انتخاب می کنی.شاید اصلا پارادوکسی در کار نباشه؛ وقتی زمین پره از چیزایی که تو این چند تا خط ساده ی آشنای کوچیک سر ریزه!
http://farahmandt.blogspot.com/2009/03/love.html
" عشق اول فقط یک خاطره است "صبور باش . یک روز به احساسات امروزت می خندی . باور کن آقاجان
زندگی میبخشد تا جانش را بگیرد...!جالبه ولی میتونه عملی نشه. شاید زمان امان ندهد
جناب علی آقا نه من ندارم:-) یعنی نمیشناسمش آنچنان:-)
سلامچقدر عالي بود. خيلي هامون داريم همين كارو با خودمون مي كنيم. چقدر خوش حالم كه اينجا اومدم.لينكت كردم.خوش باشي.
سلام به دوست هنرمند مجازی (البته منظورم دوست مجازی و هنرمندم بود)کار خیلی قشنگیه من قبلا ندیده بودمش. نمی دونم چرا وقتی دیدم یه جورایی این کویر منو یاده بعضی از زندگی ها انداخت و اون نهال هم که یه نفر تو میون این کویر و برهوت زندگی، عاشقونه تیمار داریش رو می کنه و به امیده به ثمر رسیدنشه، همون عزیزیه که تنها نقطه وصل اجباری اون به زندگیه.ناگزیر با رشد و به بار نشستن اون روزهای زندگی باغبون هم به پایان می رسه!اما علی آقا من که همیشه فکر می کردم که شاید اگه این نهاله نبود و می تونستم برم و پشت اون کوهها(که تو تصویر هم کشیدیشون) رو ببینم شاید آب و هوا در اونجا بهتر باشه!!!شاید هم آسمون واسه بعضی ها همه جا همین رنگیه!!!
جناب درک نشده ی گرامی من از درخت های بریده شده ی پیرامون قهرمان شما در حیرتم یعنی این درخت ها را بریده اند که شما به مقصودتان نرسید یا از هر کدامشان دفعه ای میشود استفاده کرد؟ در ضمن این شخص شباهتی هم به من دارد با این تفاوت که من طنابم را به پوتین هایم گره زده ام و زل زده ام به ماهتاب روبرو!ولی خدا وکیلی حرف ندارد. حیرت به تمام معنی. ماهتابی که که چرا خورشید نیست؟ لابد چون قهرمان شما محکوم به آن است که هیچگاه رشد درخت خلاصیش را نبیند پس اگر اینطور است این درختان تنومند بریده شده در حضور چه آفتابی قهرمانان دیگر قصه ی شما را به مقصودشان رسانده اند؟ عجب حکایتی شده؟کیف کردم کیف کردم. دم شما گرم.
سلام مهربان،معنی جمع اضداد را تا به امروز نمیدانستم. وقتی از زبان مادری دور باشی همین است دیگر. به هر حال سری به اینترنت زدم که واژه را بشناسم به صدها وبلاگ برخورد کردم که صاحبانشان همه جمع اضداد بودند. (به گفتۀ خودشان) اول فکر کردم که یک بیماری همه گیر و مصری باشد. ولی به مرور دریافتم که نه. چندین شعر هم یافتم که آخرین بیت یکی از آنها را اینجا می آورم.به زخمی مرهمم کس را و زخمی میزنم کس راشگفت آورترینم من چنینم: جمع اضدادمدر نهایت میخواستم بگویم که چیزی به ما اضافه شد. سپاس
این بابا، خود زندگیه که هر لحظه مرگ رو هم با خودش داره. بودنی که نبودن رو پرورش می ده!ندیده بودمش، جالبه، گرچه با روحیات من خیلی سازگار نیست!
سلام. بابا این روزها باید حرف خوب و شیرین زد. این حرفها شگون نداره. اگه هم دل خوش نیست باید الکی خوش بود و بیخیالی طی کرد. دنیا همینه دیگه.یا حق...
سلام به آقا علیخوب هست این روز ها؟ خیلی دیر به دیر اینجا می آم...مجبور میشم بعضی وقتا چند تا پست رو با هم بخونم. برای این پست...وقتی خوندم و اثرتون رو هم دیدم....از خودم چیزی ندارم بگم. "لعبت" جان نمی دونم کی هستی ولی حرف منو زدی و خیلی قشنگ گفتی. از اینها گذشته شش ماه پیش یکی به من گفت: شما جمع اضداد هستید...هنوز هم معنی اش رو نمی دونم در عین صداقت اعتراف می کنم. خوش بگذره آقای هنرمند
ماده ی اصلی کاریکاتوره محشره !!!
نوروز مبارک.
راستی هنوز حسش رو نداری که مجموعه کارهای تازه رو در خانه کاریکاتور یا هر جای دیگه ای که فکر می کنی نمایش بدی؟
سلام خوبید؟سال نو مبارک امیدوارم سال خوبی رو شروع کرده باشیوب قشنگی داری موفق باشی
سلام وب قشنگی داریامیدوارم موفق باشی
wa ma dore mikonim roz ra shab ra hanoz ra
سلام....چقدر بعضی از چیزها تلخن و چقدر واقعی...!!!!!
آید بهار و پیرهن بیشه نو شودنوتر برآورد گل ، اگر ریشه نو شودزیباست روی کاکل سبزت کلاه نوزیباتر آن‌که در سرت اندیشه نو شود منوچهر آتشینوروزتان مبارکصادق صادقی
سلامسال نو مبارک.اول از همه بگم که موزیک بسیار زیبایی روی وبلاگت گذاشتی.من معمولا از موزیک های روی وبلاگ ها بدم می آد چون هم وبلاگ رو سنگین می کنه، هم تمرکز آدم رو موقع خوندن مطالب می گیره.ولی این موزیک لایت بسیار زیبا و آرامش دهندست. مرسی...
در مورد این کاریکاتور هم باید بگم با اینکه دیده بودم ولی بسیار قوی و زیباست.چون تصمیم به خودکشی در مقابل موضوعات مختلفی قرار گرفته. مثلا:-ترس از خودکشی.-امید به زندگی و نوعی فرار از خودکشی.-حتی ناامیدی و خسته بودن از زندگی در حدی که حال خودکشی هم نداشته باشی.و...خیلی چیزا رو برام تداعی می کنه.البته همه ی اینا حس من به این کاره و شاید درست هم نباشه.در هر صورت موفق باشی و سال خوبی پیش رو داشته باشی.
خیلی بدجنسی که این موزیک رو روی وبلاگت گذاشتی!آدم دلش نمی آد وبلاگت رو ببنده...!!!
سلامدر نامیدی بسی امید است پایان شب سیه سپد است!حتما الان کف بر شدی از این روحیه ایی که بهت دادم.میدونم تشکر لازم نیس.قابل نداشت!آهنگ وبلاگت منو یاد موسیقی تروی انداخت.خیلی قشنگ.دعا کنیم که حالمون خوب بشه.خیلی از اینجا خوشم اومد.یا علی
سلام می کنم که یادت بماند روزی کسی امد و از این جا رد شد و چیزکی نوشت خواندمت به تمام معنا ... گاهی خنده ام گرفت از لاک روی ناخنت !! گاهی اخم هایم توی هم رفت !! گاهی شانه بالا انداختم و گاهی .... اما راستش ... زیبا نوشتی و این گاه گاه نبود تمام پست هایت کوتاه بود که حوصله ات سر نرود زیبا بود و دل نشین ... نه کم نه زیاد همینش چسبید خوشمزه تر و بهتر از سیب فرانسوی !!شبیه سیبی که ادم کند ....
سلامسیزدهتون در به در!!!ضمنا با غزلی به روزم...
سلاممنو که هنوز یادتهاز بس به هم سر نمیزنیم باید بگیم پارسال دوست امسال آشنا خوبی شما؟سال نوتون مبارک و انشالله که نحسی 13 هم بدر شده باشهموفق باشید و شاد
این کاریکاتورتون رو قبلا دیده بودم ولی ارزش دوباره دیدن و دوباره فکر کردن رو داشتمن فکر میکنم کاریکه خیلی از آدمها دارن با خودشون میکنند گاهی دونسته گاهی هم ندونستهولی خب خیلی ها هم به یه درخت آب میدن تا بزرگ بشه و یتونند زیر سایش بشینند و لذتش رو ببرن نه
به دوستان : نویسنده این وبلاگ دراثر تصادف در کما است. برایش دعا کنید
سلام به آقای تجدد عزیزسال نوی شما مبارکخدا نکنه که در کما باشیدامیدوارم که این فقط یه شوخی باشه
علی جان اگر زنده ای یک ندا بده...این کامنت بی نام و نشان بدجور روی اعصاب است...
خیلی وقته آپ نکردی...آدم از نگرانی می میره...
اینجا چه خبره؟
...
به همه ی دوستان:خواهش می کنم هر کس که با علی آقای ما آشنایی نزدیکتر داشته که از ایشان شماره تماس یا آدرس و یا......هر راه دیگر داردلطف کنه و باهاشون تماس بگیره و وضعیت(انشا’الله سلامتی شون)را در اینجا اعلام کنه!بخدا از دیروز تا حالا بی نهایت نگرانم و نگرانیم
باور کنید ما شما را درک میکنیم
خواهشن اگه کسی خبری داره بیاد بگه
سلامببین تورو به خدا !دو روز تنهایتان گذاشتم ها ، چطور همه جا را بهم ریختید ! کما ؟! من خوبم فقط دسترسی به اینترنت ندارم و وارد سایت بلاگفا نمی توانم بشوم و اوضاع به شکل عجیبی به هم ریخته است ! زود بر میگردم تا محبتهایتان را جبران کنم .
وای واااای واااای خدا را شکر بخدا کم مونده بود دق کنم و دق کنیم!و همینطور کم مونده بود از بیمارستانها شروع کرده تا به پزشکی قانونی سرک بکشیم و دنبال یه هنرمنده ناشناخته و درک نشده و ناشناس و نا...... بگردیماما خدا وکیلی خیلی بی انصافی!هم تو(ببخش شما)هم اون خانوم بنلآخه نمی گید ما سکته می کنیمعیبی ندارهسال نوی شما مبارک امیدوارم شااااد و سلااااامت باشی و مثل همیشه هنرمند و پربار
:)خدا رو شکر...این بنل کیه؟!
ای تف بر سر آدم مردم آزار ...این بنل کی بود ؟!
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
یک بنل می شناسم . اما این او نیست
همین که زنده ای خودش بهترین کادوست برای ما...!!:) جان خودم داشت کم کم دلم شور می افتاد...به هر حال ممنونم...عکس هم که نداری از من که بگویم میخواهی یک کاریکاتور از ریخت و هیکل ما بکشی و برایمان بفرستی...اعتراف میکنم که خیلی کنجکاوم اما راضی به زحمتت نیستم...حالا اوضاعمان که کمی رو به راه شد یک روز دعوتت میکنم که بیایی این طرفها...
ممنون که خبر دادید آقای تجدد . خیلی خوشحالمان کردی
لعنت به هر چی بنل. چه آدمای عقده ای و حسودی پیدا می شنا.من که بنل و نفرین کردم.
آمدم بگویم خط آخر رو دوست داشتم..کامنت ها رو دیدم ترسیدم..بعد دیدم زنده اید شکر خدا
بنل؟اون که دوست داشتنی تر از این حرفا بود؟ببین چی کارش کردی که خواسته این بلا رو سرت بیاره.
حالا چرا دیگه آپ نمی کنی؟!