وقتی بابا کوچک بود

بچه ها را چه کنیم ؟ بگذاریم هرچه دم دستشان است بردارند بمالند به زال و زندگی مان و کیف کنند و اثر هنری خلق کنند از لحاظ خودشان ؟ نه من این را نمی گویم بد آموزی دارد خب . اما بگذارید یک جاهایی غیر از دفترچه نقاشی طرح بزنند اگر حالشان این است( دفترچه بیمه را من نگفتم خودت گفتی )   مادر من مگر مانند شما مادر نبود ؟ مگر وسواس نداشت ؟ شلخته بود ؟ بچه تربیت کردن نمیدانست ؟ راجع به مادر مردم اینطور فکر میکنی ؟این که خیلی بده ! قبول که گاهی اوقات ( بخوانید همیشه ) اعتقاد راستین داشت که پسرش که من بودم و دیگر پسری نبود دارد کاغذ حرام میکند . مداد رنگی میسوزاند و عمرش را چون عمر ونگوگ به فنا میدهد اما گاهی اوقات آزادی بیان میداد . آزادی قلم و اندیشه میداد . تصویر فوق را علی تجدد در سال 1990 داخل جلد آلبومش کشید . یعنی چند سال پیش ؟ آن موقع من 10 ساله بودم و بزرگترین کشف زندگی ام . معبودم و همه آرزویم یک نفر بود و لا غیر : مارادونا ..

هر چه کشیدم پرید ! به جز این اثر که حالا حالا ها می ماند برایم . امروز به دخترم نشانش دادم و گفتم ببین من این را وقتی دو برابر شما سن داشتم کشیدم بعدن شما می آیی میخواهی رنسانس ایجاد کنی در خانواده و سبک عوض میکنی و روی دل و کمر و دستو پر و درو دیوار آبستره کار میکنی ؟

تابستان تمام نشده یادم باشد خاطره ی تعریف کنم از همان جام جهانی نود و زلزله ای که آمد میان بازی برزیل و نمیدانم کجا

+;نوشته شده در ;2009/8/13ساعت;19:45 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;