خود شناسی ، به خود رسیدن و بخدا رسیدن لابد

یک . سرما خورده ام ..

دو . سرما خوردگی ام دو نیمه دارد . نمیه اول آبریزشی است ازسوراخهای تعبیه شده در سمت راست کله ام . چشم و دماغ البته فقط و سمت راستش طبعن .این نیمه هر چقدر به درازا بکشد - مثلن یک روز ، سه روز یا هرچی - حسابش دستم استکه همانقدر دیگر تا بهبودی کامل باقی مانده چون جای سوراخها با همدیگر در نیمه دومعوض می شود و آبشار مسیرش را به سمت چپ می کشاند . آبریزش فقط در سوراخهای دوتاییدر جریان است و سوراخهای مجرد را در دیگر نقاط بدن شامل نمی شود . آنها وظایفی دیگر دارند که اگر با آبریزش همراه بشوند سیستم خروجی بدنم  با اختلال مواجهمی شود که در توانش نیست و یکهو شاید بی افتم و بمیرم توی خیابان .

سه . سالهای دوره راهنمایی . یک ناظمی داشتیم که معلم ذخیره هم بود وهر وقت معلمی غایب بود او جایش می آمد اما درس نمی داد  . بازی راه می انداخت . یکبازی داشت که مارا وادار می کرد خودمان را بیشتر بشناسیم و در خود بجوریم مااینکاره نبودیم . مثلن یکی را می آورد کنار تخته و با سوالات به ظاهر ساده اش مارا مسخره می کرد . مثلن می پرسید سر آستینت چنتا دکمه دارد ؟ خطهای روی کاپشنتچنتاست و چند رنگ ؟ بند کفشت چه رنگی است ؟ و ما هیچوقت نمی دانستیم . چیزهایی کههمیشه جلوی چشممان بود را نفهمیده بودیم . می خواست یادمان بدهد که  خودمانرا بشناسیم . ما اینکاره نبودیم . حالش را نداشتیم . خودمان را نشناختیم 

چاهار . هنوز سمت راست است .  سه روز و دو شب 

 آخر . بدن خودم را شناخته ام اما آقای ناظم همیشه یک آس دیگر برای رو کردن داشت . یکهو در می آمد تو اصلن چنتا سوراخ داری توی هیکلت ؟

+;نوشته شده در ;2010/10/11ساعت;18:25 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;