آنروزها آقامون یک کتابخانه خریده بود بزرگ ، قهوه ای روشن و تویش را پر کرده بود از کتابهای کت و کلفت و رنگارنگ بی آنکه اسمشان را بپرسد . خواجه تاجدار ، احمد شاه ، دزیره ، ملکه خون آشام ، دیوان شمس تبریزی ، چند کتاب از صادق هدایت مثل حاجی آقا ، مازیار و چیزهای دیگر و یک کتابی که سیاه بود و تویش داستانهای کوتاه بود و ورقهایش داشت می ریخت خود بخود . آن کتاب را من همان بچگی بنام خودم کرده بودم یک داستانی داشت آنجا درباره زنی که هر روز یک گاو را می برد از یک برج پیچ در پیچ بالا و می آورد پائین . یک گاو نیم تنی را می برد بالا هر روز و می آورد پائین . چطوری ؟ اینطوری که این گاو را از وقتی به دنیا آمده بود هر روز می برد بالای برج و حالا دیگر برایش طبیعی شده بود ..
امروز صبح یک کانال ماهواره " آنت و لوسین " را نشان میداد و من نشستم و لبخند زدم کلی . همه خواب بودند و من یاد همان وقتهایی افتادم که صبحها وقتی بیدار می شدم این را میدیدم و مادرم چای شیرین می آورد من می گفتم شکر ریختی ؟ می گفت آره می گفتم هم زدی و می گفت آره . بیست و چند سال پیش و صبح تابستان هم بود و من خودم" لوسین" بودم و کوچک بودم . بعدن اشکم در آمد بدون خبر . همانطور بالبخند و گذاشتم در برود . جدیدن هم وقتی اشکم در می آید و یکهو گریه ی با صدا می شود اصلن سابجکت ندارد . من هم نمی پرسم از خودم برای کدام موضوع الان داری عر می زنی ؟ می گذارم این دایناسور درونم خالی بشود و گریه بکند گاهی اوقات .
فینم کم مانده بود در بیاید سر صبحی. وقتی بچه های آلپ را میدیدی فکر میکردی یکروزی این را دوباره وقتی ببینی که دختر جوان هفت ساله ات توی اتاق خواب باشد علی ؟ دخترم ؟ او چه خاطره ای خواهد داشت وقتی بزرگ شد ؟ من در سن او برای خواب و غذا می آمدم خانه فقط . اما او همیشه در خانه است همبازی اش هم من و مادرش . توی مدرسه نمی تواند روزنامه دیواری ( سلام خانم روزنامه دیواری با شما نیستم ) بسازد چون باید معلمش بیاید خانه . او دلهره دیر رسیدن به خانه را خواهد داشت ؟ او رفیق ناباب خواهد داشت ؟ او را به زور می برند نماز خانه ؟ او تجدید می شود ؟ او دیر می رسد به مدرسه ؟ او از نوشتن جریمه دوستان پول در می آورد ؟ کاریکاتور معلمش را می کشد یواشکی ؟ می گوید خانم اجازه جیش داریم و بقیه می خندند بهش ؟
آرام آرام از همین حالا کولت می کنم هر روز ،هر روز ، پله ، پله خاطره می سازم برایت یک روز در را باز می کنیم "آنت و لوسین " که سهل است" سرینتی پیتی " هم به ما حسودی می کند عزیزکم . باور کن
+;نوشته شده در ;2010/8/16ساعت;19:50 توسط;.:ALITAJADOD:.; |;
نظرات
سلام جناب تجدد عزیز ... ( همگی ) خوبید ؟حالا که اینها را فرمودید حتمن این پست کیامهر عزیز را ببینید :http://javgiriat.persianblog.ir/post/88
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
بعد از یک دوره چرخشی سرما خوردگی همگی خوبیم . ممنون . بابت لینک هم ممنون
سلام.تمام مطالب صفحه اول را خواندم. کلی کیف کردم. اجازه می خواستم شما رو لینک کنم.
خوش به حال دخترت که چنین پدری داره علی آقا! هر چند خاطراتی که با شما براش میمونه کلی لذت بخشه، اما ممکنه بعدها از نداشتن خاطرات زنگ در زدنا و در رفتنا، روزه خوری و اخراج، دروغ شنیدن و تشویق به دروغ نگفتن شدن کمی ناراحت بشه!اما مطمئنم به داشتن شما افتخار میکنه! بی شک!
حس بابایی بودن! :)
او زنگهای آخر از دیوار مدرسه می پرد و به خانه میرود؟ بجای کیف و کلاسور، دور کتابهایش کـِش میبندد؟ لاستیک دوچرخه را در میاورد و با یه تیکه چوب و پای پـتی دنبالش میدود؟ دلهره‌ی "زنگ آخر وایسا" دارد؟ او قصه های مجیدش چه رنگی است؟ هاکل برفین میبیند؟ برای قیچی برگردون های سوبا یک هفته صبر میکند؟ ...
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
خدایی اینها کارهای پسرانه است توقع ندارم این کارهارا بکند :)
آنت و لوسین بود.مرسی
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
آره مرسی :)
فرقي نداره وقتی ندونی و نبینی
و علیکم السلام :)
آرام آرام...پله پله ... و چه شکوهی خواهد داشت خاطرات شهرزادت ....
رسانه ملی در کنار اباطیلی که پخش و پلا می کند یک کار مثبت کرده و " از سرزمین شمالی" را هر روز ظهر نشان می دهد! گفتم اگر ببینی اش و آهنگش را نوش جان کنی عزمت جزم تر می شود جهت خاطره سازی برای فرشته کوچولو! :)
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
کی ؟ کجا ؟
مثل همیشه فوق العاده بود
نه عزیز من. نگفتم که اون کارا رو بکنه. یاد کارای خودمون افتادم. اونارو گفتم
سلامضعفهای جسمی آدم رو ناتوان نمی کنه این عدم اعتماد به نفس که ادم را از بزرگ شدن دور نگه میدارهجناب تجدد تا می تونی حمایتش کنه تربچه ات متکی به نفس باشه و مرتب یاداوریش کنه تو باید ادم بزرگی بشیمنم دعا می کنم برای عزیزت
نوشته های اخیرتو خوندم... خوب مینویسی .. حال کردم!
شبکه چهار , هر روز ساعت 14 اینطورها !
وقتی آدم می شینه پای بحث کارتون های قدیمی.. مگه بحثش تمومی داره؟؟؟!
نمیدونم واقعا بخاطر بچگی و شور و شوق ما بود یا اینکه کارتونای بچگی واقعا یه چیز دیگه بود!
منم از قماش دختر شمام، کاش هیچ وقت به دنیا نمیاوردینمون که بعد بخواین واسمون خاطره بسازین که بعد خودتون خاطره بشین!ای آخ...اینا کجاش دلنشینه؟!!بیخودی هم حس پدر خوب بهتون دست نده، این فکرهارو 7سال پیش باس میکردین. البته دست کم خوبه که مثل بقیه باباها طلبکار نیستید!
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
خدا به من 84 تا دختر این قماشی بدهد . اسم همه را هم شهرزاد می گذارم از یک تا 84 . به اندازه 84 تا هم احساس خوب پدر بودن دارم . به همه شان هم بدهکارم . از الان فکرش را کردم ، خوب است ؟
خوش به حال شهرزاد !و خوش بحال شما که اینقدر توانمندید!
حس پدربودن حس خوبیه ولی مادربودن حس بی نظرییییییییییییییییه هوایه اون دختر کوچولوتوداشته باش ولحظهای باهاش بودن هیچ وق ازدس نده ازطرف من یه ماچ ابداربه لپاش بکن
_______________
ALITAJADOD پاسخ ميدهد :
چشم :)
کاش اینجا هم بساط لایک فیس بوک پهن بود ... وقتی همه ی حرفا گفته شده یا نمیتونه گفته بشه خوب به دادِ فوران احساسات میرسه !
خیلی رک بگم بهت..فوق العاده حست رو بیان می کنی..فوق العاده..برام ملموس بود این متن..مرسی از حسی که با این متن بهم دادی..شاید این متن جرقه ای برای آشنایی من با تو بود..